Van ei tot flappentak

18juli2007
De vrouwelijke flappentakken kunnen zeer veel eieren produceren. Er worden er één tot vier per nacht gelegd of liever gezegd geschoten. De eieren (één per keer) zijn eerst te zien in de anusopening waar ze een tijdje stevig worden of uitharden. Dan worden ze met kracht naar buiten geschoten. De tik tegen het glas van het terrarium is goed hoorbaar!
De eieren zijn ongeveer 4 mm groot en echt stevig. De kleur is licht- tot donkerbruin met een gelig dekseltje. Hierdoor komt het jonge dier naar buiten. Het uitkomen van de eitjes kan heel lang duren, tot wel twee jaar na het leggen. De tijd die het uitkomen duurt is afhankelijk van temperatuur en vochtigheid. Bij een gemiddelde temperatuur van 30 ˚C duurt dit ongeveer zes maanden. De eieren moeten in die tijd goed vochtig gehouden worden waarbij het wel belangrijk is dat ze niet beschimmelen.
Direct na het uitkomen worden de kleine takjes nimfen genoemd. Ze bewegen zich heel snel, in tegenstelling tot de volwassen dieren. Ze lijken al op hun ouders met zes dunne pootjes en sprieten maar dan heel dun.
Tijdens de groei vervellen de flappentakken. Veranderingen in uiterlijk vinden dus ook steeds na (en door) een vervelling plaats. Dit heet een onvolkomen metamorfose. Dit wordt ook gezien bij krekels, sprinkhanen, schorpioenen en spinachtigen. Andere insecten verpoppen zich om het volwassen stadium te bereiken.
Na de derde vervelling zijn de stekels en flappen te zien. Vrouwtjes vervellen meestal zes keer, mannetjes vijf keer.
Voor een vervelling hangt de flappentak al een tijdje stil op dezelfde plek en maakt krommende bewegingen. De huid scheurt dan achter de kop open en de hals wordt dan naar buiten geduwd. Dan volgen de kop en de voelsprieten. Daarna zakken de rest van het borststuk en het achterlijf uit het vel. De poten moeten ook nog uit het vel getrokken worden. Het laatste puntje van het achterlijf blijft in het oude vel zitten. De flappentak laat zich nu eerst opdrogen. De oude huid wordt vaak opgegeten.
Het is belangrijk dat de luchtvochtigheid in de bak hoog genoeg is want anders bestaat het risico dat de oude huid te droog en te strak wordt en dat geeft problemen bij de vervelling. In de bak van de flappentak moet dus regelmatig gesproeid worden.

Over de verzorging van de flappentak een volgende keer meer.