De bevers zijn uitgezet in de bossen bij Argyll, een afgelegen gebied in het westen van Schotland. Om de bevers gelijk al van huisvesting te voorzien zijn hier ook al burchten gemaakt. Experts uit Wales hopen het voorbeeld in Schotland snel te kunnen volgen. De Schotten en Welshmen worden geadviseerd door een beverdeskundige uit Noorwegen. Bevers kunnen niet zomaar in het wild los gelaten worden omdat mensen dat een leuk of goed idee vinden. Daarom worden de dieren eerst in een geïsoleerd gebied uitgezet en worden ze vijf jaar geobserveerd.
Er zijn twee belangrijke redenen om de bevers te herintroduceren. Ten eerste een toeristische. Tenminste één bevergroep zal regelmatig bezoek krijgen van natuurliefhebbers onder leiding van een gids. Dit levert inkomsten op voor de lokale economie. Daarnaast is er een ecologische reden. Bevers dunnen de bossen rond meren, stromen en rivieren uit. Meer zonlicht bereikt dan de bodem en de bloemen- en kruidenvegetatie wordt gevarieerder.
De laatste bever in Groot-Brittannië werd in 1526 gezien. De dieren werden afgeschoten voor hun vacht. In Wales zijn de bevers al sinds de 12e eeuw uitgestorven.
In Nederland zijn de bevers in de eerste helft van de 19e eeuw uitgestorven. In 1988 zijn 42 bevers uitgezet in de Biesbosch en deze populatie groeit gestaag.
Bevers Schotland
22juli2009
Al bijna vierhonderd jaar leven er in Groot-Brittannië geen bevers meer in het wild. In een afgelegen gebied in Schotland zijn nu vier Noorse beverfamilies uitgezet. De komende vijf jaar worden de bevers gevolgd en dan wordt besloten of de bevers op grotere schaal uitgezet gaan worden.
