Individuele identificatie en seksen Agapornis

Seksen

Bij agarponissen kun je niet aan het uiterlijk zien of het een popje is of een mannetje. Je kunt dit wel opverschillende andere manieren vaststellen.

Bekkentest:
Bij deze test moet je de bekken van een volwassen exemplaar aftasten. Bij een popje is deze namelijk doorgaans veel wijder dan bij een mannetje. Deze methode is niet 100% betrouwbaar maar hij kan wel een goede indicatie geven. Een voorwaarde is wel dat de vogels al broedrijp zijn.

Endoscopie:
Bij deze methode brengt de dierenarts de agarponis onder narcose en kijkt dan via een dunne snede in de buikwand door een endoscoop (soort buis met vergrotende lenzen) naar de geslachtsorganen. Dit is een zeer betrouwbare methode.

DNA onderzoek:
Deze methode is wat diervriendelijker dan de endoscopie. Het enige wat er voor nodig is is een veer of en paar druppels bloed. Die moeten dan worden opgestuurd. En aan de hand hiervan kan met bijna 100% zekerheid het geslacht vastgesteld worden.

Identificatie

Ringen:
Alle jonge vogels die bij een kweker geboren zijn, hebben een voetring, waar onder andere het jaar op staat waarin ze geboren zijn. Een vaste voetring mag niet verward worden met een knijpringetje, dat bij volwassen vogels om de poten kan worden gedaan om ze te herkennen tussen gelijkende soortgenoten. Is de vogel niet geringd, dan kan het gaan om een (illegale) import of om een vogel die illegaal gevangen is. Het ontbreken van een ring duidt niet altijd op een illegale activiteit; is de kweker geen lid van een vogelvereniging, dan kan hij ook niet over ringen beschikken. In dit geval gaat het doorgaans om een gelegenheids of toevalskweek.

Een ring van 4,5 mm is bijvoorbeeld een goede maat voor een agapornis.